Eindverslag 2025
Geweldig eindbedrag en tot 2026!!!
Het heeft even geduurd maar hier hij dan. Het afsluitende blog van Alpe d’HuZes 2025. Het feit dat het langer geduurd heeft, betekent niet dat we niets te vertellen hebben. Integendeel zelfs. We sloten we ons vorige blog af met de tekst “we zijn er klaar voor en we hebben er zin in”. Dat durven we meestal niet te zeggen, maar met de trainingsuren voor deze editie, moesten we dat wel. Nou, dat hebben we (met name Stefan) goed afgeleerd 😊. Daarover later meer.
In dit blog ga je lezen over:
- De koersweek: wat hebben we allemaal gedaan
- De koersdag
- Een medaille update
- Partners op de berg
Maar niet voordat we met heel veel trots bekend maken dat team #StefanenAnoek dit jaar 28.000 euro heeft opgehaald voor het KWF. Hiermee zetten we met elkaar schitterende stappen naar ons doel: Niemand meer dood aan kanker!!! Ge-wel-dig!!!
De koersweek
We vertrokken op vrijdag en kwamen aan het eind van de dag aan in ons (want zo voelt het) Bourg d’Oisans. Meteen al weer veel mensen gesproken, oude bekenden tegen gekomen en een planning voor de week gemaakt. We hebben die dagen medailles afgeleverd, we hebben het spandoek afgegeven om te laten ophangen, we hebben ons nieuwe spandoek aan het balkon bevestigd, we hebben kaarsen gekocht en geplaatst.
Stefan besloot op vrijdag avond om de marmotte niet op zondag maar meteen op zaterdag te fietsen. Voor zondag werd er namelijk onweer voorspeld op de Galibier en dat wilde hij voorkomen. Zaterdag dus bijtijds eruit, spullen gepakt en vertrokken. Het voelde meteen zwaar en voordat het stuwmeer van Allemond bereikt was, was de hartslag al hoog. Moest hij wennen aan de hoogte? (nooit eerder gehad). Was het met 37 graden te warm (ja eigenlijk wel, maar is ook niet de eerste keer). Dus op de flanken van de eerste échte col (de Col de la Croix de Fer) werd het stuur gedraaid en met de pest in het lijf (en een geknakt ego) terug gereden naar beneden en aangesloten bij Anoek. Zij was onderweg om met een omweg de altijd relatief makkelijke trainingsklim “Col d’Ornon” te doen. Ook die col werd door Stefan als zwaar ervaren. Anoek ging fluitend naar boven. Het feit dat het restaurantje boven vanwege internetstoring geen drank kon afrekenen was wel een domper. Terug naar beneden en jezelf wijsmaken dat het een incident was. Rest van de dagen beperkte Stefan zijn trainingen tot rustige vlakke ritjes. Anoek heeft de nodige kilometers gerend en op de tijdritfiets doorgebracht, met de Iron Man Westfriesland in haar achterhoofd.
Zoals in het vorige blog gezegd heeft Anoek ook twee mindful-walks georganiseerd. Dat was echt een hele goede actie. Zij deed een walk zowel beneden in het dal als boven op de berg en beide sessies waren er 10-12 deelnemers. Dus én donaties opgehaald, én mensen gehopen, én een mooie ervaring opgedaan. Win-win-win.
Ook hebben we net als vorig jaar een kraam bemachtigd op de Frans-Nederlandse markt waar lokale ondernemers en Nederlandse deelnemers spullen verkopen. We hebben hier medailles verkocht en eerder geplaatste bestellingen afgeleverd. Een hele succesvolle dag. We hadden, met de nabestelling van 250 stuks meegeteld, in totaal 850 medailles te verkopen. Dat was echt wel weer even spannend. Raken we ze allemaal kwijt? De genoemde markt was op dinsdag en voor 13h00 die dag waren we alle medailles kwijt. Dat betekent dus ruim 4000 euro voor het goede doel (850 x 5 euro).
Op woensdag natuurlijk de plenaire sessie om het laatste weerbericht te horen voor de koersdag, de voorlopige tussenstand en de bestedingen van de donaties. Altijd een top avond.
Oh, en even belangrijk, dat weerbericht van Marco Verhoef was voor de koersdag: Bij de start een licht buitje, jasje is aangeraden, maar tijdens de eerste klim droogt het op, trekken we wolken weg en gaan we een geweldige dag tegemoet met een perfecte 14-17 graden, droog en een beetje zon. Smeer je wel goed in, want ook met die temperatuur kan je verbranden.
Nou, geweldig toch. Hier krijg je zin van. Dus daarna de auto op de berg gezet (als uitvalsbasis voor donderdag), naar beneden gegaan en gaan slapen. Morgen knallen. Zin in. Klaar voor. Toch?
De koersdag
Even geheugen opfrissen: Doelstelling was voor Stefan 6 beklimmingen en voor Anoek 3 (hardlopen, fietsen, hardlopen)
Wekker vroeg, ontbijten, aankleden en naar beneden. Als eerste natuurlijk het weer checken. Droog en niet te koud. Die weerman Marco Verhoef heeft er verstand. Top vent.
Vlak voor de start begon het licht te miezeren. Maar dat was volgens verwachting. Dat had Marco tenslotte voorspeld en het stelde niet zo veel voor. Niets aan de hand. Klaar om te beginnen.
Startschot en go! We begonnen beiden heerlijk aan onze eerste beklimming. Het buitje dat gestopt was begon wel weer een beetje na te druppelen, maar kan gebeuren.
Marco had ons een geweldige dag voorgehouden en dus hebben we er verder geen aandacht aan geschonken.
Stefan kwam bij bocht 7 aan en het ging goed. Bocht 7 is voor veel mensen de eerste of tweede stop om kleding uit te doen (vaak zijn mensen te warm gekleed). Stefan niet, we hebben wat ervaring en dus hoeven wij niet te stoppen. Maar een gekke situatie deed zich voor, zowel bij Anoek als bij Stefan. Vanaf bocht 7 kregen we het niet warmer, maar eerder koud. De regen was wel iets harder gaan vallen (och kan gebeuren in die bergen, maar het wordt straks beter zegt Marco) maar dat is wel vaker zo geweest.
Dan maar iets harder fietsen en rennen, hogere cadans opzoeken en de hartslag omhoog. Zo gezegd, zo gedaan. Maar boven gekomen waren we beiden niet opgewarmd maar heel erg koud zelfs. Tijdens de afdaling ging het steeds harder regenen en was het zelfs zo koud Stefan trillend op zijn fiets zat en met moeite de fiets onder controle kon houden.
Het regende hard, het was koud en dat is de rest van de ochtend niet meer opgehouden.
Rode kaart voor Marco Verhoef !!!
Beneden aangekomen is Stefan naar de medische tent gegaan en heeft hij ruim een uur onder de warmte lamp gezeten met onderkoelingsverschijnselen. Terwijl hij daar zat kreeg hij een appje van Anoek: “raad eens wie er boven in de tent onder de warmtelamp zit? 😊”.
Lang verhaal kort: beiden waren we onderschept om op te warmen, stopten beiden niet met trillen, en met de natte kleren ging dat opwarmen natuurlijk nooit gebeuren. Stefan is na 1,5h maar naar het hotel gegaan om te douchen en droge kleren aan te trekken. Anoek is met de auto naar beneden gebracht en heeft ook gedoucht en andere kleren aangedaan.
Dat betekende wel een aanpassing van de plannen. Stefan heeft 4 uur verloren, en stiekem veel energie, dat 6 keer niet meer ging lukken. Daarvan tijdens de tweede klim mentaal proberen te herstellen, met beperkt succes 😊. Anoek zou haar tweede beklimming met de fiets doen, maar ja, die fiets stond nog boven omdat ze naar beneden was gebracht. Zij heeft dus de tweede beklimming ook hardlopend gedaan.
Uiteindelijk kwam zij na die beklimming bij de auto op hetzelfde moment dat Stefan daar ook kwam (na zijn 3e). Toen besloten dat het leuk zou zijn om de volgende beklimming samen te doen en daarna te stoppen. Zo gezegd zo gedaan. Anoek fietste met gemak omhoog daar was Stefan het zwaarder had.
Het was een mooie dag die veel van onze mentale en fysieke weerbaarheid heeft gevraagd. Maar een geweldig bedrag als eindscore maakte een boel goed.
Medailles
Zoals vermeld hebben we op de Frans-Nederlandse markt de laatste medailles verkocht. Ter plaatse hebben we een online bestelformulier gemaakt en gedeeld met de mensen via posters, insta, facebook en flyers. We dachten dat we misschien nog wel wat extra medailles konden verkopen op die manier.
Wat heet?!
De emailbox ontplofte in de dagen erna. Lang verhaal kort: in de dagen erna hebben we via het bestelformulier nog 450 bestellingen binnen gekregen en op die manier gaat we dus uitkomen op ongeveer 1300 medailles. Hoe gaaf is dat. Veel werk, dat wel 😊, maar dat doen we echt heel graag.
Leuke voetnoot: tijdens hét kwf filmpje waarin wordt verteld waarom het AD6-geld zo belangrijk is voor KWF, lag (of beter gezegd “hing”) onze medaille van vorig jaar prominent in beeld. KWF koopt altijd medailles bij ons, maar het was een verrassing dat deze zo goed in beeld werd gebracht. Zie foto.
Partners op de berg!
Natuurlijk hebben we erg ons best gedaan om onze partners mooi te laten zien op de berg. Zelf vinden we dat dat gelukt is. Maar, oordeel zelf.
En nu dan?
Na de koersweek heeft Anoek de rest van haar programma gewoon weer opgepakt. Inmiddels heeft ze de Iron Man Westfriesland 70.3 met goed gevolg afgelegd. Vanaf de zomer gaat het vizier dus op de Almere-Amsterdam challenge en de marathon van Berlijn. Genoeg te doen dus.
Stefan gaat verder trainen en zit (weer) vol revanch gevoelens voor de Alpe d’HuZes editie van 2026. En verder zijn we nu alweer druk met het ontwerpen van de medaille voor 2026 (waar we overigens inmiddels al weer de eerste orders voor hebben ontvangen).
Wij willen iedereen die met ons mee heeft geleefd, ons heeft gesteund, donaties hebben gedaan of op welke manier dan ook betrokken is geweest ontzettend bedanken. Dank jullie wel voor alle lieve berichtjes, mooie bedragen en mentale steun. Dat doet ons meer dan je wellicht denkt. Onder andere zorgt dát ervoor dat we volgend jaar wederom ons best gaan doen om het bedrag van dit jaar te overtreffen. Dank je wel en heel graag tot volgend jaar.
